De mannen van de Solaar

Geplaatst op 21-07-2025  -  Categorie: Algemeen

De mannen van de Solaar

picture-1
Ja wie zijn die mannen? Alle geboren bij WSV “de Vecht”. Een aantal zijn groot geworden bij het JZP. Anderen zeilden in 16m2 BM’s en later met onze kleine kajuitzeilboten op vakantie naar Friesland en ook de Wadden. Zeilmaatjes vanaf het begin.

Elk jaar proberen we zo rond maart een palaver te houden. Palaver hoezo?...elk jaar toch gewoon weer een weekje zeilen met elkaar. Ja toch maar weer even de verwachtingen voor komende zeiltocht laten stroken en natuurlijk onder het genot van een biertje. Want ja dat lusten deze mannen. Daarna komen de verhalen van onze voorgaande avonturen vanzelf ook aan bod. En ja er wordt natuurlijk ook gelachen.

De magie van de Solaar

De Solaar, een 33 voet zeilboot, waar we al menig avontuur mee hebben beleefd. De Solaar heeft de aantrekkingskracht voor wind. En dan meestal als wij ons weekje gepland hebben. Ik kan me 1 jaar herinneren dat we geen wind gehad hebben. Gelukkig hadden we het oliezeil bij ons. Vanaf seizoen 2014 gaan we ieder jaar met haar op pad. 

Meestal een rondje Noord Holland (Weesp - IJmuiden – Noordzee – Waddenzee + de eilanden – IJsselmeer – Markermeer – Weesp) Saai toch elke keer weer hetzelfde rondje? Niet echt hoor, maar we hebben ook wel eens wat anders geprobeerd. Rondje Zuid Holland en een oversteek naar Engeland.

Zuid-Holland: satéboterhammen en blokkades

In Zuid Holland waren we bijna gestrand in Oude Tonge. Een klein vaartje dat als enige toegang biedt bleek op de dag van ons vertrek gestremd d.m.v. een groot kraanschip dat de boel blokkeerde en eigenlijk daar zou blijven liggen. (De dag ervoor hadden we de gele borden van de stremming niet goed opgemerkt.) Ook het uitgebreide diner van een half ontdooide boterham met saté in het plaatselijk hotel was ook geen aanrader. Al met al geen goede indruk en eerlijk….ook het caféleven was wat saai in Zeeland.

Engeland poging 2023: brugperikelen en westenwind

Engeland hebben we in 2023 geprobeerd aan te doen. Het begon al goed toen de Spieringbrug gestremd bleek en uiteindelijk zo bleek later in augustus pas weer gerepareerd zou zijn. Wat doe je dan met een mast op je boot? Strijken, maar hoe? Van de nood een deugd gemaakt…dan de mast maar aan de brug zelf ophijsen en strijken en aan de andere kant hetzelfde liedje weer omgekeerd. Plan bedacht en zo gezegd zo gedaan. Gelukkig we konden op pad. Alleen de westelijke 6 bft heeft ons toen doen besluiten om vanaf Den Helder retour naar IJmuiden te varen. Vertrekhaven Den Helder? Ja meestal hebben we het geluk her en der een feestje aan te kunnen lopen. Zo was er dat jaar de vlootdagen in combinatie met Sail Den Helder. Een prachtig evenement met feestelijkheden die eigenlijk ook geen goede start zijn voor dergelijke overtocht. Al doende leert men. En leren en ervaring opdoen doen we zeker. Nog altijd ieder jaar weer.

picture-3

Engeland poging 2024: vechten tegen de elementen

Net zoals in 2024 toen we wederom het plan hadden om Engeland aan te doen. Alle voorbereidingen getroffen en met goede moed op dinsdagavond vanaf Weesp vertrokken met als doel de volgende dag zo rond 8.00u onze overtocht vanuit IJmuiden te beginnen. Aangekomen bij de Schellingwouderbrug, normaliter 24/7 bediening…..gestremd!! (Storing) Uiteindelijk konden we de volgende morgen pas om 10.00u door de brug. Dat resulteerde dat we pas 13.30u buitengaats lagen. 

5,5 uur later dan gepland en deze 5,5/6 uur vertraging sterk van invloed op het weervenster dat we hadden voor de oversteek. Vertrek met een ZW 4-5 bft wind met medio naar de nacht vroege ochtend W 5-6bft. Waren we eerder vertrokken hadden we deze windshift pas later op onze tocht gehad nabij de Engels kust. Toch het besluit genomen te vertrekken, omdat de komende weervensters nog ongunstiger waren.  Nu kregen we de windshift dus midden in de nacht op de helft van de oversteek.

En ja de wind kwam met vlagen van W 30-35 knopen (7bft) midden in de shipping lanes met een losgebroken fokkeschoot. Kalmte kan ons redden en na een flinke nachtelijke stoeipartij op het voordek hadden we de boel weer onder controle. De mannen hadden het zwaar en zeeziekte had op 2 man de overmacht. Beukend over de golven hebben we Lowestoft aangelopen. Door het stampen op de golven had het kommaliewant de bodem van het wandkastje ontdaan. Na weer de vaste wal onder de voeten te hebben herstelde de mannen snel. Per trein zijn we erop uit getrokken naar Norwich om de Engelse cultuur met zijn pubs te ontdekken. Onze tocht hebben we vervolgd door de getijde rivier Blyth bij Southwold op te varen en daar vandaan met een goede oversteek weer In Weesp aangekomen.

Waddenavonturen en spannende dieptes

Afgelopen juni zijn we ook weer vertrokken richting de Wadden. We zouden het rustig aan doen en niet over de Noordzee gaan. Over het IJsselmeer en waddenzee hadden we prachtig (zeil)weer. Over het wantij (zandplaten) heen met berekend en daadwerkelijk nog maar 0,3m water onder de kiel. Leuk te zien. 5 man starend naar de dieptemeter, spannender dan het kijken naar een voetbalwedstrijd.

picture-4

Dat maakt het zeilen op de Waddenzee zo uitdagend om met de getijden je tochten te plannen. Dit  hebben we ook een keer goed ervaren toen we van Terschelling naar Ameland over het wantij zouden varen. We hadden fietsen gehuurd die we echter de volgende ochtend pas om 9.00u konden inleveren bij de verhuur. Afvaart zou eigenlijk 7.00u moeten geschieden, maar goed deze 2 uur zou nog net passen voor de overtocht. Aangekomen bij de blauwe Balg (zandplaat tussen Terschelling Ameland) stond er al te weinig water en liepen we aan de grond. Van de zandbank afgespoeld kwam plan B in werking en moesten we naar buiten (de Noordzee) varen om vervolgens weer naar binnen richting Ameland te kunnen lopen. De kaart en ook de beschikbare digitale apps lieten de ligging van de betonning gissen en het was zoeken in de stromingen en varend op de dieptemeter naar buiten. Er moest nog genoeg water staan. Echter hadden we niet helemaal met de zeedeining rekening gehouden, waardoor we 1 keer een flinke bodemroering hadden. De Solaar blijkt echter solide en heeft geen krimp gegeven. De lering: blijf je aanvankelijke tochtplanning vasthouden en maak beslismomenten.

Windkracht 9: wachten of varen?

Zoals ik aan het begin schreef heeft de Solaar aantrekking voor wind. Zo geschiede ook weer onze terugreis vanaf Vlieland dit jaar. Met voorspellingen vlagen wind van 40-45 knopen (ruim 9 bft) was het besluit in de haven te blijven. Echter de volgende ochtend vroeg opgestaan en de laatste marifoon weervoorspellingen leerde ons een ZW 6bft zonder vlagen. Toch reden om af te varen van Vlieland. We moesten echter weer naar huis. De volgende dag op het IJsselmeer werd onze zeewaardigheid weer flink op de proef gesteld. Zwaar gereefd met 30-35 knopen wind (7bft) kruisend naar Enkhuizen. Ook dit hebben we weer doorstaan. 

Zo hebben we nog veel meer avonturen beleefd. Mocht je de mannen van de Solaar tegenkomen en ze vertellen je een sterk verhaal dan kan je met een gerust hart aannemen dat het waargebeurd is.

Nu weer plannen maken voor volgend jaar zodat we nieuwe avonturen kunnen gaan beleven.

Fijne zomer en vaargroet van Jarno van Laar

Schipper van de Solaar

Bemanning:
  • Gideon van Ispelen
  • Jeroen Borst
  • Michiel van Stuivenberg
  • Frank Timperley
  • Roeland Renzenbrink